Sunny Suriname!

Van 13 juli tot en met 2 augustus 2010 zijn we in Suriname!
5 jaar geleden is echtgenoot Michel samen met zwager Aurel naar Suriname geweest, om de 90ste verjaardag van de moeder van Aurel te vieren. De mannen kwamen na 2 weken super enthousiast terug, vol verhalen over Suriname, het eten, de mensen en de natuur. Dat was zeker niet de laatste keer geweest. Maar een volgende keer 'moeten we allemaal mee'...
En nu is het dan zo ver. De moeder van Aurel wordt 95, een perfecte gelegenheid om met de twee gezinnen (9 man/vrouw) naar Suriname te gaan. Suriname: here we come!!!

maandag 19 juli 2010

White Beach


Zo’n relaxdagje in Colakreek beviel goed, dus we wilden nog wel zo’n ervaring. Dit keer gingen we naar White Beach, een stuk opgespoten strand aan de Surinamerivier, ongeveer een half uur rijden van Paramaribo. Met prachtig uitzicht op de ondoordringbare jungle aan de overkant van de rivier, waar grote schepen met zand heen en weer voeren. Op het terrein aan het water hebben we een hutje gehuurd (dak op palen) voor de schaduw. Ideaal om je hangmat onder te hangen.
Dat is nu eigenlijk het eerste wat ik zoek als we ergens zijn, een plekje voor onze hangmat (hebben we inmiddels ook aangeschaft). Ver uit de beste manier om te relaxen, ‘k ga er ook een op m’n werk hangen voor een powernap ;-) Nederlandse productiviteit met Surinaamse ontspanning, dat moet een super werkcombinatie zijn...(omgekeerd gaat niet werken ;-)
Een deel van de Surinamerivier is met netten afgesloten, zodat je er zonder gevaar kunt zwemmen. Dat is wel handig, want er was eerder in de week een anaconda gesignaleerd. Bovendien hebben we al twee verhalen gehoord van mensen bij wie in de Surinamerivier een stuk uit hun voet is gebeten, ter grootte van een half ei. In één hap...Punt is alleen dat het water ondoorzichtig is, we moesten er dus maar op vertrouwen dat er geen gaten in het net zitten en dat die beestjes zich niet onder het net doorwurmen. Voor de zekerheid is ons wel afgeraden om te zwemmen als je ongesteld bent of open wondjes hebt...

We hebben onze babykat ook maar uit het water gehouden, voor zo’n slang niet meer dan een snack. Babykat is 2 weken oud en woont nu bij Rachel omdat moederkat verdwenen is. Babykat kon niet de hele dag alleen thuis blijven, dus ook die ging mee in de bus. Ze kreeg af en toe een flesje en mocht wat rondstudderen, maar zoals het bij kleine beestjes (en mensjes) hoort heeft ze het merendeel van de tijd geslapen.
Naast luieren en zwemmen hebben we natuurlijk ook het eten geproefd dat op White Beach gemaakt werd. Bijvoorbeeld geweldige saoto en cassave met zoute hete visjes. Kortom; weer een supertop-dag voor ons allemaal en babykat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten